Zatańcz ze mna jeszcze raz
otul twarzą moją twarz.
Co z nami będzie?
Za oknem świt.
Tak nam dobrze mogło być...
Gdy Ciebie zabraknie
i Ziemia rozstąpi się
w nicości trwam.
Gdy kiedyś odejdziesz
nas już nie bedzie
i siebie nie znajdziesz też...
Katarina04
:*
Nous a rejoint:
Dostępna... tylko na receptę!!! ;-)
Poker serc...
Zagraj ze mną, zagraj w życie,
zagraj ze mną w czułe słowa,
kto zapłacze dziś o świcie,
a kto będzie grał od nowa?
Stawką tylko są marzenia,
wiara w parę prostych zdań,
to niczego wszak nie zmienia,
winny los, największy drań.
Ja wiem, Ty wiesz, obeznani
trwamy niczym sądny dzień,
prawd najprostszych unikamy,
w zakłamany brocząc cień.
Zagram z Tobą o nadzieję,
o ten cel, którego brak,
lecz się snami nie podzielę
i już znam zwycięstwa smak.
Nie graj ze mną, przerwij proszę,
ktoś znaczone karty dał,
w geście buntu dłoń unoszę,
a tyś wciąż uparcie grał.
A gdybym mogła cofnąć czas...
A gdybym mogła cofnąć czas, to co bym w nim zmieniła?
Pozostawiła bym swój las a smutek wyrzuciła.
Stokrotek milion w koło mnie i dłoń co zawsze wspiera,
i słowa w inny ubrała ton, w uśmiech co nie umiera.
Więcej błękitu, więcej róż, chociaż raniące kolce mają,
nad głową więcej szczęścia gwiazd, to nic, że wciąż spadają.
I serce w inną złożyła dłoń, takie malutkie ono,
może by chciało piękniej bić, wszak po to je stworzono.
Zamalowała bym te dni gdzie wiatr do snu układał,
gdzie nad mym losem zawisły łzy, gdyś czerń w me oczy wkładał.
I z niepamięci pięknych chwil, na nowo ułożyła,
ornament moich dawnych dni, dni, w których naprawdę żyłam.
Bo gdybym mogła cofnąć czas, poszłabym inną drogą,
tam gdzie ze słów wynika fakt, gdzie słowa dać coś mogą...
A życie toczy się dalej...
A życie toczy się dalej.
Nie czeka na płaczące serca,
Nie ogląda sie za siebie.
Po prostu gna gdzie zapragnie.
Ucieka tak szybko
Nie stając na chwilę.
Nie myśli o zbłąkanych,
Nie daje wskazówek.
Życie odbiera znaki.
Zostawia bez pomocy.
Biegnie lekko
I nigdy się nie męczy.
Próbuję zwolnić,
Złapać oddech,
Lecz ono pcha mnie dalej.
Nie zwarza na smutek,
Na ból i cierpienie.
Po prostu ciągnie mnie za sobą
Pozostawiając niezmywalne ślady.
Ślady krwi i łez...
Może kiedyś się zmęczy...
Nie czeka na płaczące serca,
Nie ogląda sie za siebie.
Po prostu gna gdzie zapragnie.
Ucieka tak szybko
Nie stając na chwilę.
Nie myśli o zbłąkanych,
Nie daje wskazówek.
Życie odbiera znaki.
Zostawia bez pomocy.
Biegnie lekko
I nigdy się nie męczy.
Próbuję zwolnić,
Złapać oddech,
Lecz ono pcha mnie dalej.
Nie zwarza na smutek,
Na ból i cierpienie.
Po prostu ciągnie mnie za sobą
Pozostawiając niezmywalne ślady.
Ślady krwi i łez...
Może kiedyś się zmęczy...
